บ่ายวันหนึ่ง ท่ามกลางแสงแดดที่อบอุ่น ฉันได้รับโทรศัพท์จากคุณวาสนา ผู้จัดการฝ่ายสินเชื่อของบริษัทใหญ่ เธอเป็นผู้หญิงที่มีความมั่นใจ แต่ยังแฝงความอ่อนโยนอย่างน่าค้นหา เรานัดกันที่จุดรับสินค้า หลังจากที่เธอจอดรถเรียบร้อย เธอก็ส่งยิ้มอ่อน ๆ มาให้ฉันและเชิญขึ้นไปนั่งบนรถด้วยกัน
“ขึ้นมาคุยบนรถกันเถอะค่ะ ฉันไม่อยากรีบไปไหนวันนี้” เธอเอ่ยด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล
บนรถ เรานั่งข้างกัน เธอเปิดเพลงเบา ๆ สร้างบรรยากาศผ่อนคลาย เราพูดคุยกันถึงหลายเรื่อง ตั้งแต่งาน ชีวิตประจำวัน จนถึงเรื่องที่ทำให้เราหัวเราะด้วยกันได้ ฉันรู้สึกถึงความเป็นกันเองของเธอ และทุกครั้งที่เธอหันมามอง สายตาของเธอดูมีแววอ่อนหวานที่ชวนให้รู้สึกสบายใจ
เมื่อถึงเวลาส่งมอบสินค้า ฉันยื่น “สาก” ที่เธอสั่งมาให้ เธอรับมันไปด้วยมือที่นุ่มนวล ลูบไล้ผิวสัมผัสของมันด้วยความสนใจ
“อืม… สากนี่สัมผัสดีจริง ๆ นะคะ” เธอกล่าวด้วยเสียงกระซิบ
เธอเงยหน้ามาสบตาฉัน แววตาที่ดูจริงจังแต่เต็มไปด้วยความอบอุ่นของเธอ ทำให้บรรยากาศในรถเริ่มเปลี่ยนเป็นอะไรที่มากกว่าการพูดคุยธรรมดา
“ฉันชอบนะคะ” เธอกล่าวด้วยรอยยิ้ม “รู้สึกถึงความพอดีเลย…”
ขณะที่เธอกำลังสัมผัสมัน ฉันก็รู้สึกว่าระหว่างเราเริ่มมีอะไรบางอย่างที่มากกว่าคำพูด มันเป็นความเข้าใจและความผูกพันที่ไม่ต้องอธิบาย
จากนั้นเธอก็เอียงตัวมาใกล้ ฉันสัมผัสได้ถึงกลิ่นหอมอ่อน ๆ ที่มาจากตัวเธอ หัวใจของฉันเต้นแรงขึ้น ทุกอย่างในขณะนั้นเงียบสงบ มีเพียงเสียงลมหายใจและความรู้สึกที่เราส่งถึงกัน
เธอยิ้มอาย ๆ ก่อนจะบอกว่า “คุณทำให้วันนี้ของฉันดีขึ้นมาก ขอบคุณนะคะ”